Υποψιάζεσαι ότι έπαθες ρήξη χιαστού; Η ρήξη χιαστού συνδέσμου, είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους τραυματισμούς που μπορεί να πάθει ένας αθλητής στο γόνατο. Ωστόσο, δεν είναι απαραίτητο ότι μόνο οι αθλητές τραυματίζονται στους χιαστούς. Σ’ αυτό το άρθρο θα πάρεις απαντήσεις σε όλα σου τα ερωτήματα! Τι είναι λοιπόν η ρήξη χιαστού; Πώς καταλαβαίνεις ότι έχεις ρήξη χιαστού; Πόσο κοστίζει η εγχείρηση στη ρήξη χιαστού;
Τι είναι η ρήξη χιαστού;
Η ρήξη χιαστού είναι η βίαιη διακοπή της συνέχειας του συνδέσμου (κάκωση συνδέσμου), τις περισσότερες φορές εξαιτίας μιας έντονης στροφής του γόνατος. Εκτός από την αστάθεια στο γόνατο, που θα προκαλέσει αυτό σε πρώτη φάση, μπορεί να γίνει η αρχή για περισσότερες κακώσεις, π.χ. ρήξη μηνίσκου, αρθρίτιδα γόνατος, χονδροπάθεια.
Ειδικότερα, το γόνατο έχει 2 συνδέσμους σε χιαστή διάταξη: έναν πρόσθιο (πρόσθιος χιαστός) και έναν οπίσθιο (οπίσθιος χιαστός). Οι σύνδεσμοι αυτοί είναι απαραίτητοι, για να μπορεί να γίνει η κάμψη του γόνατος. Ο πρόσθιος και ο οπίσθιος χιαστός σύνδεσμος ενώνουν, επίσης, το μηριαίο οστό με το οστό της κνήμης στην άρθρωση του γόνατος.
Οι αθλητές που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το βόλεϊ, το χάντμπολ, το σκι και, γενικά, με αθλήματα υψηλών απαιτήσεων, που χαρακτηρίζονται από ξαφνική αλλαγή κατεύθυνσης, παθαίνουν συχνότερα κακώσεις του προσθίου χιαστού συνδέσμου. Πέρα από τους χιαστούς, οι αθλητές με την πάροδο του χρόνου ταλαιπωρούνται από δισκοκήλη στον αυχένα, που κάνει την εμφάνισή της με πόνο στη μέση, στον αυχένα, στους ώμους ή στα κάτω άκρα. Μπορείς να μάθεις περισσότερα για τη δισκοκήλη αυχένα, εδώ!
Ο οπίσθιος χιαστός σύνδεσμος βρίσκεται στο πίσω μέρος του γόνατος και είναι ένας από τους συνδέσμους που συγκρατούν την άρθρωση του γόνατος. Συγκεκριμένα, εμποδίζει τη μετακίνηση της κνήμης προς τα πίσω, σε σχέση με το μηρό. Η ρήξη του οπίσθιου χιαστού είναι μια κάκωση που προκύπτει, συνήθως, από έναν σοβαρό τραυματισμό, όπως το χτύπημα του γόνατος στο ταμπλό του αυτοκινήτου σε ένα τροχαίο ή την πτώση ενός αθλητή πάνω στο ήδη λυγισμένο γόνατό του.
Πώς καταλαβαίνεις ότι έπαθες ρήξη χιαστού;
Το 60% των τραυματισμών στο γόνατο που πηγαίνουν στα επείγοντα με οίδημα, έχουν κάκωση πρόσθιου χιαστού συνδέσμου. Υπάρχουν συμπτώματα που φανερώνουν την ύπαρξη σοβαρού τραυματισμού στο γόνατο. Κατά τη ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου, ο ασθενής πολλές φορές αισθάνεται, ή ακόμα και ακούει, το χιαστό να σπάει και αμέσως νιώθει το γόνατό του να γίνεται ασταθές και να μην τον κρατάει. Εκτός από τον πόνο, μέσα σε λίγες ώρες από τη ρήξη, συνήθως εμφανίζεται πολύ έντονο οίδημα (συλλογή αίματος στην άρθρωση). Σιγά σιγά, μετά από κάποιες εβδομάδες, το οίδημα θα απορροφηθεί, ο πόνος θα μειωθεί και ο ασθενής θα μπορέσει να επιστρέψει στην καθημερινότητά του χωρίς ιδιαίτερες ενοχλήσεις.
Όμως, σε δραστηριότητες, όπως είναι τα αθλήματα, είναι πολύ πιθανό το αίσθημα αστάθειας να παραμείνει, πράγμα το οποίο μπορεί να προκαλέσει νέους τραυματισμούς σε άλλα μέρη του γόνατος, όπως στους μηνίσκους ή στον αρθρικό χόνδρο.
Τα συνήθη συμπτώματα μετά από ρήξη του οπισθίου χιαστού συνδέσμου είναι ο πόνος και το οίδημα, που εμφανίζονται αμέσως μετά τον τραυματισμό και προκαλούν αδυναμία έκτασης και κάμψης του γόνατος, η δυσκολία στο περπάτημα (χωλότητα) και το αίσθημα αστάθειας (νιώθεις ότι το γόνατο έχει φύγει από τη θέση του).
Χειρουργική Αντιμετώπιση Πρόσθιου Χιαστού – Συνδεσμοπλαστική
Οι νέοι ασθενείς που νιώθουν αστάθεια και ασχολούνται με απαιτητικές δραστηριότητες, πρέπει να χειρουργούνται. Με το χειρουργείο αυτό ουσιαστικά γίνεται η ανακατασκευή του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου ή συνδεσμοπλαστική. Αυτή γίνεται, συνήθως, χρησιμοποιώντας μόσχευμα από τον ίδιο τον ασθενή, όπως τένοντες των οπίσθιων μηριαίων, μέρος του επιγονατιδικού τένοντα ή του τετρακεφάλου. Σε ειδικές περιπτώσεις χρησιμοποιούνται συνθετικά μοσχεύματα. Συζητώντας εκτενώς με τον εξειδικευμένο ορθοπαιδικό, ο ασθενής θα μπορέσει να επιλέξει το κατάλληλο μόσχευμα για την περίπτωσή του.
Υπάρχουν διάφορες τεχνικές συνδεσμοπλαστικής, καθώς και μέθοδοι για να σταθεροποιηθεί το μόσχευμα. Ο στόχος είναι να αποκατασταθεί η φυσιολογική ανατομία του γόνατος και η σταθερότητά του. Το χειρουργείο γίνεται με αρθροσκόπηση, χωρίς άνοιγμα της άρθρωσης του γόνατος, μέσα από οπές λίγων χιλιοστών.
Η αρθροσκόπηση υπερέχει από τις άλλες τεχνικές, γιατί είναι λιγότερο τραυματική, προκαλώντας λιγότερο πόνο, δεν χρειάζεται να νοσηλευθεί ο ασθενής και μπορεί να επανέλθει γρήγορα στην καθημερινότητά του. Με τις νέες βιολογικές θεραπείες με βλαστοκύτταρα, μπορεί να επιταχυνθεί η επούλωση και η ενσωμάτωση του μοσχεύματος. Ο ασθενής μπορεί να σηκωθεί την ίδια ημέρα, μετά το χειρουργείο, χρησιμοποιώντας έναν λειτουργικό κηδεμόνα, και να πάρει εξιτήριο από το νοσοκομείο την ίδια ημέρα ή το πρωί της επομένης.
Χειρουργική Αντιμετώπιση Οπίσθιου Χιαστού Συνδέσμου
Στην περίπτωση που υπάρχει συνδυασμένη κάκωση, ο ορθοπαιδικός μπορεί να συστήσει χειρουργική αντιμετώπιση. Αν υπάρχει εξάρθρημα του γόνατος ή/και πολλαπλές συνδεσμικές κακώσεις, το χειρουργείο είναι απαραίτητο.
Πραγματοποιείται ανακατασκευή του χιαστού συνδέσμου, με χρήση ιστικού μοσχεύματος. Το μόσχευμα το παίρνει ο ορθοπαιδικός από ένα άλλο μέρος του σώματος του ασθενούς ή από έναν άλλον ανθρώπο – δότη. Η επέμβαση γίνεται αρθροσκοπικά, μέσω μικρών τομών, και είναι μια ελάχιστα επεμβατική μέθοδος.
Τα πλεονεκτήματα αυτής της μεθόδου είναι ο λιγότερος μετατραυματικός πόνος, ο μικρότερος χρόνος νοσηλείας και η γρηγορότερη αποκατάσταση. Η χειρουργική αντιμετώπιση του οπίσθιου χιαστού συνεχώς βελτιώνεται, αφού εμφανίζονται νέες τεχνικές, που διευκολύνουν την αποκατάσταση.
Κόστος Εγχείρησης
Το κόστος της χειρουργικής επέμβασης για την αποκατάσταση της ρήξης του πρόσθιου ή του οπίσθιου χιαστού συνδέσμου εξαρτάται από το βαθμό ρήξης και κάκωσης του χιαστού, αλλά και άλλων συνδέσμων της άρθρωσης, καθώς και από τη μέθοδο της επέμβασης που θα χρησιμοποιήσει ο γιατρός, το νοσοκομείο που θα επιλεχθεί, το δωμάτιο (μονόκλινο, δίκλινο, τρίκλινο, κ.λπ.), το ταμείο (δημόσιο ή ιδιωτική ασφάλεια), από την αμοιβή που θα δοθεί στη χειρουργική ομάδα που θα αναλάβει την επέμβαση (χειρουργός, βοηθός και αναισθησιολόγος) και από άλλους παράγοντες. Ο ασθενής θα πρέπει να πάρει την τελική απόφαση συζητώντας εκτενώς και αποφασίζοντας από κοινού με τον ορθοπαιδικό του, αξιολογώντας όλα τα δεδομένα.
