Η σκηνή σού είναι γνώριμη. Ο πρωταγωνιστής μιας ταινίας ή σειράς, ξαπλωμένος σε έναν καναπέ, να μιλάει περίλυπος για όσα τον βασανίζουν, και από πάνω ο ψυχολόγος, ένας αυστηρός, βλοσυρός κύριος, μέσης ηλικίας συνήθως, με παρουσιαστικό ακαδημαϊκού της παλιάς σχολής, να σημειώνει με ιδιαίτερο ζήλο ό,τι ακούει. Ίσως, αυτή η εικόνα είναι που σε αποτρέπει από το να επισκεφθείς τον ψυχολόγο. Όμως, είμαστε σίγουροι ότι δεν είναι ο μοναδικός λόγος που διστάζεις να σηκώσεις το ακουστικό του τηλεφώνου σου και να καλέσεις τον τηλεφωνικό αριθμό του ψυχολόγου; Υπάρχουν 5 λόγοι που αρνείσαι την επίσκεψη στον ψυχολόγο και θα τους δεις παρακάτω!
Λόγος Νο1: «Δεν έχω τίποτα μωρέ!»
Σίγουρα; Βάζεις το χέρι σου στη φωτιά, όπως λέει και μια γνωστή φράση, ότι δεν έχεις τίποτα; Μήπως υποτιμάς αυτό που σε απασχολεί; Δεν είναι καθόλου σπάνιο, για κάποιον άνθρωπο που φοβάται τη επίσκεψη στον ψυχολόγο, να υποτιμά το πρόβλημά του και να θεωρεί ότι είναι απλά μια μπόρα που θα περάσει. Μια μικρή δυσκολία που θα τη ξεπεράσει, αν αποφασίσει να την προσπεράσει και να την αγνοήσει. Ίσως να ανήκεις και εσύ σε αυτήν την κατηγορία. «Όλα θα βρουν το δρόμο τους» λες, αλλά είναι έτσι;
Μπορεί να φαίνεται απόλυτο, αλλά η απάντηση είναι όχι. Κάθε πρόβλημα που χρονίζει, δημιουργεί συμπτώματα που
επιδεινώνονται συνεχώς. Τα ψυχολογικά προβλήματα μπορούν να επηρεάσουν το υποσυνείδητο. Να προκαλέσουν συμπτώματα, όπως το έντονο άγχος ή οι εφιάλτες.
Λόγος Νο2: «Καλά, θα μιλήσω σε κάποιον δικό μου πρώτα»
Ένας από τους πιο διαδεδομένους μύθους σχετικά με το επάγγελμα του ψυχολόγου είναι ότι όποιος έχει φίλους, δε χρειάζεται συνεδρίες. Η άποψη αυτή επικρατεί και είναι ίσως και ένας από τους βασικούς λόγους που οι περισσότεροι βρίσκουν παρηγοριά ακούγοντας τις συμβουλές φίλων. Το συναίσθημα όμως της παρηγοριάς, είναι προσωρινό. Δεν υποστηρίζουμε, φυσικά, ότι δεν πρέπει να έχεις φίλους και να μιλάς μαζί τους για ό,τι σε απασχολεί. Το ίδιο, βέβαια, ισχύει και για τους συγγενείς σου. Όμως, αυτό το κάτι παραπάνω, το κάτι διαφορετικό που μπορεί να σου προσφέρει ο ψυχολόγος είναι, πάνω από όλα, η επαγγελματική του αντικειμενικότητα.
Ο ψυχολόγος είναι ένας άνθρωπος που δεν σε γνωρίζει, και για αυτόν τον λόγο ακριβώς, είναι συναισθηματικά αποστασιοποιημένος από τις υποθέσεις σου, άρα και αμερόληπτος σε πολύ μεγάλο βαθμό. Βεβαίως, μιλάμε για έναν εξειδικευμένο επαγγελματία, που πέρα από την πείρα του, διαθέτει και τις απαραίτητες επιστημονικές γνώσεις για να κρίνει τι του λες.
Λόγος Νο3: «Τι θα πω σε έναν άγνωστο;»
Ντρέπεσαι. Το καταλάβαμε και δε σε κατηγορούμε καθόλου. Ποιος δε θα σκεφτόταν το ίδιο με εσένα; Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο, κάθεσαι μπροστά σε έναν άγνωστο και πρέπει ξαφνικά να μιλήσεις για όσα σε απασχολούν. Καταρχήν, μια απαραίτητη διευκρίνιση. Οι ψυχολογικές συνεδρίες δε γίνονται σε σκοτεινά δωμάτια. Η επίσκεψη στον ψυχολόγο, γίνεται κάτω από φυσιολογικές συνθήκες. Δεν υπάρχει μια λάμπα στο κέντρο του τραπεζιού, ούτε ο ψυχολόγος σου κάθεται όρθιος πάνω από τον ώμο σου. Δεν είναι ανακριτής, με λίγα λόγια, και δε σου ζητάει να μιλήσεις αυτή τη στιγμή! Μπορείς να πεις αυτά που θέλεις στον ψυχολόγο σου, όταν θέλεις να τα πεις, και με τον τρόπο σου.
Ο ψυχολόγος θα σε ακούσει προσεκτικά, χωρίς να σε κατακρίνει ή να σε ειρωνευθεί, και το σημαντικότερο όλων, θα τηρήσει την επαγγελματική του υπόσχεση να μην μεταφέρει τίποτα από όσα αναφερθούν στη συνεδρία σε τρίτους και θα κάνει στοχευμένες ερωτήσεις για να μάθει την ιστορία σου. Σωστά το κατάλαβες. Οι ψυχολόγοι δεσμεύονται από το ιατρικό απόρρητο. Σε εκείνους μπορείς να μιλήσεις για τα προβλήματα που έχεις με την σχέση σου, τα επαγγελματικά σου και οποιοδήποτε άλλο ζήτημα σε βασανίζει. Μοναδική εξαίρεση στον εν λόγω κανονισμό αποτελεί η αναφορά εκ μέρους του συμβουλευμένου μιας εγκληματικής ενέργειας.
Λόγος Νο4: «Και αν με βγάλει τρελό;»
Μια καθόλου παράλογη και ασυνήθιστη φοβία. «Θα πάω εκεί και θα μου βρει κάτι», «Θα με βγάλει τρελό». Η τρέλα είναι ένα ενδεχόμενο που φοβίζει πολλούς ανθρώπους και δεν βοηθάει να κλείσεις ραντεβού για επίσκεψη στον ψυχολόγο, αλλά δεν είναι μια σαφώς καθορισμένη κατάσταση από τους επιστήμονες. Πέρα από αυτό, η κυρίαρχη αντίληψη στο χώρο των ψυχολόγων είναι ότι οι άνθρωποι που παρακολουθούν τις συνεδρίες δεν είναι a priori ασθενείς, αλλά εκείνοι που έχουν ξεπεράσει ήδη κάποιες δυσκολίες με τα δικά τους μέσα και χρειάζονται πρόσθετη βοήθεια, για να συνεχίσουν τη προσπάθειά τους.
Η βοήθεια αυτή είναι απαραίτητη, επειδή η ψυχολογική κατάσταση ενός ατόμου δεν αποτελεί κάποιο στατικό υπόδειγμα, αλλά ένα δυναμικό συνεχές, ένα πράγμα, δηλαδή, για να το γράψουμε άπλα, που μεταβάλλεται συνεχώς προς τα «πάνω» ή προς τα «κάτω», ανάλογα.
Λόγος Νο5: «Μήπως όμως είμαι αδύναμος/η;»
Μια πολύ διαδεδομένη άποψη λέει ότι όποιος/α πάει να δει κάποιο ψυχολόγο, «δεν έχει τα κότσια» για να λύσει τα προβλήματά του/της με ίδια μέσα. Είναι μια πολύ λανθασμένη, αλλά πάνω από όλα επιβλαβής, για το άτομο που χρήζει βοήθειας, άποψη. Καταρχήν είναι αυτονόητο ότι δε μπορούμε να κάνουμε τα πάντα μόνοι μας. Ακόμη σε κάποιες απλές περιπτώσεις, χρειαζόμαστε τη βοήθεια ενός συνανθρώπου μας (π.χ. όταν θέλουμε να κουβαλήσουμε κάτι). Η πρόθεσή μας να αποδεχτούμε τη βοήθεια των άλλων και η ικανότητά μας να συνεργαστούμε μαζί τους είναι μια πηγή δύναμης.
Αυτό ισχύει και στην περίπτωση της ψυχολογίας.Το πρώτο βήμα για να ξεπεράσεις κάποιο εμπόδιο που σε επιβαρύνει ψυχολογικά, είναι να ζητήσεις τη βοήθεια ενός ψυχολόγου. Εξάλλου, η «συνύπαρξή» σου με τον ψυχολόγο δεν θα είναι μονοσήμαντη. Μέσα απ’ την ψυχοθεραπεία, ο ψυχολόγος σου θα ακολουθήσει ένα μοντέλο αμφίδρομης επικοινωνίας, ένα πλαίσιο διαλόγου, που εξασφαλίζει ότι εσύ θα γίνεις ο «γιατρός του εαυτού σου». Επιπλέον, μπορεί να προβάλλει κάποιες άλλες οπτικές των θεμάτων που σε απασχολούν. Να σου πει κάτι που μπορείνα μην έχεις σκεφτεί ακόμα.
Σε κάθε περίπτωση, μην αρνείσαι την επίσκεψη στον ψυχολόγο και μην υποτιμάς τη βοήθειά του. Μπορείς να καλέσεις άμεσα τον ψυχολόγο που είδες στον Χρυσό Οδηγό και να κλείσεις το ραντεβού που θα σε βοηθήσει να βελτιώσεις την κατανόηση του εαυτού σου, τις σχέσεις με τους γύρω σου, τη ζωή σου εν γένει.
